Astrofizikteki en büyük gizemlerden biri, Albert Einstein’ın yerçekimi teorisini başka sözcüklerle ifade ederek çözülebilir mi? Henüz değil, birlikte yazdığı yeni bir araştırmaya göre[{” attribute=””>NASA scientists.
The universe is expanding at an accelerating rate, and physicists don’t know why. This phenomenon seems to contradict everything scientists understand about gravity’s effect on the cosmos: It’s as if you threw an apple in the air and instead of coming back down, it continued upward, faster and faster. The cause of the cosmic acceleration, dubbed dark energy, remains a mystery.
A new study marks the latest effort to determine whether this is all simply a misunderstanding: that expectations for how gravity works at the scale of the entire universe are flawed or incomplete. This potential misunderstanding might help researchers explain dark energy. However, the study – one of the most precise tests yet of Albert Einstein’s theory of gravity at cosmic scales – finds that the current understanding still appears to be correct. The study was from the international Dark Energy Survey, using the Victor M. Blanco 4-meter Telescope in Chile.
The results, authored by a group of scientists that includes some from NASA’s Jet Propulsion Laboratory (JPL), were presented Wednesday, August 24, at the International Conference on Particle Physics and Cosmology (COSMO’22) in Rio de Janeiro. The work helps set the stage for two upcoming space telescopes that will probe our understanding of gravity with even higher precision than the new study and perhaps finally solve the mystery.
More than a century ago, Albert Einstein developed his Theory of General Relativity to describe gravity. Thus far it has accurately predicted everything from the orbit of Mercury to the existence of black holes. But some scientists have argued that if this theory can’t explain dark energy, then maybe they need to modify some of its equations or add new components.
To find out if that’s the case, members of the Dark Energy Survey looked for evidence that gravity’s strength has varied throughout the universe’s history or over cosmic distances. A positive finding would indicate that Einstein’s theory is incomplete, which might help explain the universe’s accelerating expansion. They also examined data from other telescopes in addition to Blanco, including the ESA (European Space Agency) Planck satellite, and reached the same conclusion.
Einstein’s theory still works, according to the study. So no there’s no explanation for dark energy yet. However, this research will feed into two upcoming missions: ESA’s Euclid mission, slated for launch no earlier than 2023, which has contributions from NASA; and NASA’s Nancy Grace Roman Space Telescope, targeted for launch no later than May 2027. Both telescopes will search for changes in the strength of gravity over time or distance.
Blurred Vision
How do scientists know what happened in the universe’s past? By looking at distant objects. A light-year is a measure of the distance light can travel in a year (about 6 trillion miles, or about 9.5 trillion kilometers). That means an object one light-year away appears to us as it was one year ago, when the light first left the object. And galaxies billions of light-years away appear to us as they did billions of years ago. The new study looked at galaxies stretching back about 5 billion years in the past. Euclid will peer 8 billion years into the past, and Roman will look back 11 billion years.
The galaxies themselves don’t reveal the strength of gravity, but how they look when viewed from Earth does. Most matter in our universe is dark matter, which does not emit, reflect, or otherwise interact with light. While physicists don’t know what it’s made of, they know it’s there, because its gravity gives it away: Large reservoirs of dark matter in our universe warp space itself. As light travels through space, it encounters these portions of warped space, causing images of distant galaxies to appear curved or smeared. This was on display in one of first images released from NASA’s James Webb Space Telescope.
Bu video, gökada görüntülerinin bozuk veya lekeli görünmesine neden olabilen, kütleçekimsel merceklenme adı verilen bir olguyu açıklıyor. Bu bozulmaya yerçekimi neden olur ve bilim adamları, ışığı yaymayan veya yansıtmayan karanlık maddeyi tespit etmek için bu etkiyi kullanabilirler. Kredi: NASA’nın Goddard Uzay Uçuş Merkezi
Karanlık Enerji Araştırması bilim adamları, karanlık madde bükülme alanı nedeniyle daha ince bozulmalar için galaksilerin görüntülerine bakarlar, bu etki zayıf olarak adlandırılır. yerçekimi merceği. Yerçekimi kuvveti, karanlık madde yapılarının boyutunu ve dağılımını belirler ve büyüklük ve dağılım da bu galaksilerin bize ne kadar çarpık göründüğünü belirler. Bu, görüntülerin Dünya’dan farklı mesafelerde ve evrenin tarihi boyunca uzak zamanlarda yerçekimi kuvvetini nasıl ortaya çıkarabileceğidir. Grup şimdi 100 milyondan fazla galaksinin şekillerini ölçtü ve şimdiye kadar gözlemler Einstein’ın teorisinin öngördüğüyle eşleşiyor.
JPL’de doktora sonrası araştırmacı olarak araştırmayı yürüten ortak yazar Agnes Ferti, “Ölçümler daha doğru hale geldikçe Einstein’ın yerçekimi teorisine meydan okumak için hala yer var” dedi. “Ancak Öklid ve Roma için hazır olmadan önce hala yapacak çok işimiz var. Bu nedenle, karanlık enerji araştırmasında yaptığımız gibi, bu sorun üzerinde dünyanın dört bir yanındaki bilim insanlarıyla işbirliği yapmaya devam etmemiz zorunludur.”
Referans: “Üçüncü Yıl Karanlık Enerji Araştırmasının Sonuçları: Zayıf Lensler ve Galaktik Kümelerle ΛCDM için Uzatma Kısıtlamaları” DES İşbirliği ile: TMC Abbott, M. Aguena, A. Alarcon, O. Alves, A. Amon, J. Annis, S. Avila, D. Bacon, E. Baxter, K. Bechtol, M.R. Becker, G.M. Bernstein, S. Birrer, J. Blazek, S. Bocquet, A. Brandao-Souza, S.L. Bridle, D. Brooks, D.L. Burke, H. Camacho, a. Campos, A.; Carneiro-Roussell, M. Carrasco-Kinde, J. Carretero, F.J. Castander, R. Cawthon, C. Chang, A. Chen, R. Chen, A. Choi, C. Consullis, J. Cordero, M.Costanzi, M. Crocce, LN da Costa, MES Pereira, C. Davis, T.M. Davis, J. DeRose, S. Desai, E. Di Valentino, H.T. Diehl, S. Dodelson, P. Doel, C. Doux, A. Drlica-Wagner, K. Eckert, T.F. Eifler, F. Elsner, J. Elvin-Poole, S. Everett, X. Fang, A. Farahi, I. Ferrero, A. Ferté, B. Flaugher , P Fosalba, D. Friedel, O. Friedrich, J. Frieman, J. García-Bellido, M. Gatti, L. Giani, T. Giannantonio, G. Giannini, D. Gruen, R. R. Gruendl, J. Gschwend, G. Gutierrez , N. Hammos, I. Harrison, W.G. Hartley, K. Herner, SR Hinton, DL; Honshed, H. Huang, M. Hof, de Hutterer, B. Jane, D.J. James, M. Jarvis, N. Jeffrey, T. Geltima, A. Kovacs, Cross, K. Cohn, N.; Kuropatkin, O. Lahav, S.; Lee, P.-F. Leggett, B. Lemus, CD Leonard, AR Liddell, M. Lima, H. Lynn, N. McCran, J.L. Marshall, J. McCullough, J. Mina Fernandez, F. Minanto, R. Mikel, V. Miranda, J.J. Mohr, J. Muir, J. Miles, S. Nadthor, A. Navarro-Alsina, RC Nicoll, RLC Uganda, Y. Aomori, A. Palmis, S Pandey, Y Park, M Paterno, F Paz-Chinchon, WG Percival, A Perez, AA Plazas Malagon, A Buridon, J Pratt, M Raveri, M Rodriguez-Monroy, B Rogozinski, RP Rollins, AK Romer Rodman, A.R. Rosenfeld, A.J. Ross, A. Rykoff ve S. Rodman. Samorov, C. Sanchez, E. Sanchez, J. Sanchez ve Dr. , M. Smith, M. Soares-Santos, E. Suchyta, M. Tabbutt, G. Tarle, D. Thomas, C. To, A. Troja, M. A. Troxel, I. Tutusaus, T.N. Varga, M. Vincenzi, AR Walker, N. Weverdick, R.H. Wechler, J. Wheeler, P. Yanni, P. Yin, Y. Zhang ve J. Zontz, 12 Temmuz 2022, Buradan ulaşabilirsiniz. Astrofizik > Kozmoloji ve galaktik olmayan astrofizik.
arXiv: 2207.05766
“Analist. Tutkulu zombi gurusu. Twitter uygulayıcısı. İnternet fanatiği. Dost pastırma hayranı.”
More Stories
Bilim insanları dünyadaki en büyük demir cevheri yataklarında milyar yıllık bir sırrı keşfetti
Fosillere göre tarih öncesi deniz ineği, timsah ve köpekbalığı tarafından yenildi
Büyük bir bindirme fayı üzerine yapılan yeni araştırma, bir sonraki büyük depremin yakın olabileceğini gösteriyor