İç ses yok mu? Yeni bir çalışma hafıza üzerindeki etkisini ortaya koyuyor

özet: Yeni bir araştırma, bazı insanların anendofazi adı verilen ve sözel hafızalarını ve kafiye tanımalarını etkileyen bir iç sese sahip olmadıklarını ortaya çıkardı. İç sesi olmayan katılımcılar, iç sesi olanlara göre bu görevleri yerine getirirken daha fazla zorluk yaşadılar.

Çalışma, anoreksiya hastalarının kullandığı benzersiz bilişsel stratejileri vurgulamaktadır. Gelecekteki araştırmalar bunun diğer bilişsel süreçleri ve tedavileri nasıl etkilediğini araştıracak.

Ana unsurlar:

1. İndovazya: Sözlü hafızayı ve kafiye tanımayı etkileyen iç ses eksikliği durumu.
2. Sonuçlar: İç sesi olmayan kişiler kelimeleri ve tekerlemeleri hatırlama konusunda daha kötü performans gösterirler.
3. Bilişsel stratejiler: Anoreksiyalı bireyler sorunları çözmek için benzersiz stratejiler kullanırlar.

kaynak: Kopenhag Üniversitesi

Daha önceleri, bir iç sese sahip olmanın evrensel bir insani şey olduğu varsayılırdı. Ancak son yıllarda araştırmacılar herkesin bu deneyimi paylaşmadığını fark etti.

Kopenhag Üniversitesi’nden doktora sonrası araştırmacı ve dilbilimci Johan Nedergaard’a göre insanlar, iç ses olmadan yaşama durumunu zaman alıcı ve zor olarak tanımlıyor çünkü düşüncelerini kelimelere çevirmek için zaman ve çaba harcamak zorunda kalıyorlar:

“Bazıları resimlerle düşündüklerini ve bir şey söylemeleri gerektiğinde resimleri kelimelere çevirdiklerini söylüyor. Bazıları ise beyinlerini, düşünceleri sözel olarak işlemeyen, iyi çalışan bir bilgisayar olarak tanımlıyor ve bir hoparlör ve mikrofonla iletişim kurmanın iletişim kurmaktan farklı olduğunu söylüyor. diğerleriyle.

“Ve kafalarının içinde sözlü bir şeyler döndüğünü söyleyenler bunu genellikle sessiz kelimeler olarak tanımlıyorlar.”

– Kelimeleri ve tekerlemeleri hatırlamakta zorluk

Wisconsin-Madison Üniversitesi’nden Johan Nedergaard ve meslektaşı Gary Lupyan, dünyada iç ses eksikliğinin mi yoksa yoksa Andonovasia Bu vakayı formüle ettiklerinde, bu kişilerin sorunları nasıl çözdükleri, örneğin sözel hafıza görevlerini nasıl yerine getirdikleri konusunda herhangi bir sonucu vardır.

Günlük yaşamda yüksek derecede iç ses yaşadıklarını ya da çok az iç ses yaşadıklarını bildiren kişilere, dil girdilerini hatırlama yeteneklerinde bir fark olup olmadığını belirlemeyi amaçlayan bir deney, kafiyeli kelimeleri bulma yeteneklerinde ise başka bir deney yapıldı.

İlk deney, katılımcıların kelimeleri sırayla hatırlamasını içeriyordu; hem fonetik hem de yazım açısından benzer kelimeler; örneğin ‘satın alındı’, ‘yakalandı’, ‘becerildi’ ve ‘siğil’.

“Bu herkes için zor olacak bir görev ama bizim hipotezimiz, eğer bir iç sesiniz yoksa daha zor olabileceği yönündeydi çünkü kelimeleri hatırlayana kadar kafanızın içinde kendinize tekrarlamak zorunda kalıyorsunuz.” Johan Nedergaard açıklıyor ve şöyle devam ediyor:

Bu hipotezin doğru olduğu ortaya çıktı: İç sesi olmayan katılımcılar, kelimeleri hatırlama konusunda önemli ölçüde daha kötüydü.

Aynı durum, katılımcıların bir çift resmin örneğin çorap ve saat resimleri gibi kafiyeli kelimeler içerip içermediğini belirlemeleri gereken görev için de geçerliydi.

Burada kelimeleri tekrarlayarak seslerini karşılaştırabilmek ve böylece kafiyeli olup olmadıklarını belirlemek de önemlidir.

Johan Nedergaard ve Gary Lupyan’ın farklı görevler arasında hızla geçiş yapmada ve çok benzer şekiller arasında ayrım yapmada iç sesin rolünü test ettikleri diğer iki deneyde, iki grup arasında hiçbir fark bulamadılar.

Her ne kadar önceki çalışmalar bu tür deneyimlerde dil ve iç sesin rol oynadığını öne sürse de.

İç sesi olmayan insanlar diğer stratejileri kullanmayı yeni öğrenmiş olabilirler. Örneğin, bazıları bir tür görevi yerine getirirken işaret parmağına, başka bir tür görevi gerçekleştirirken orta parmağına hafifçe vurduğunu söyledi” diyor Johan Nedergaard.

Araştırmacıların çalışmasının sonuçları yakın zamanda bilimsel dergide “Herkesin İç Sesi Yok: Faz Kaybının Davranışsal Sonuçları” başlıklı bir makalede yayınlandı. Psikolojik bilimler.

Bir fark var mı?

Johan Nedergaard’a göre, deneylerinde belirledikleri sözel hafıza farklılıkları normal günlük konuşmalarda gözlemlenmeyecekti. Soru şu: İç sese sahip olmanın pratik ya da davranışsal bir önemi var mı?

“Kısa cevap şu: Bilmiyoruz çünkü bu konuda çalışmaya yeni başlıyoruz. Ancak iç sesin rol oynadığından şüphelendiğimiz bir alan var, o da yaygın olarak kullanılan bilişsel davranışçı terapide terapidir; örneğin olumsuz düşünce kalıplarını tespit edip değiştirmeniz gerekiyor. Böyle bir süreçte iç sese sahip olmak çok önemli olabilir.

Diğer dil alanlarının etkilenip etkilenmediğini görmek için araştırmasına devam etmek isteyen Johan Nedergaard, “Ancak, iç ses deneyimindeki farklılıkların insanların farklı terapi türlerine nasıl tepki verdiğiyle ilişkili olup olmadığı hala belirsiz” diyor. iç ses yok.

“Gruplar arasında farklılıklar bulduğumuz deneyler ses ve kelimeleri kendi kendilerine duyma yetenekleriyle ilgiliydi. Bunun dilin ses yönünü deneyimlememelerinden mi yoksa bunun hakkında hiç düşünmemelerinden mi kaynaklandığını araştırmak istiyorum. diğer insanların çoğu gibi dilsel bir formdur.”

Çalışma hakkında

Johan Nedergaard ve Gary Lupyan’ın çalışmasına yüze yakın katılımcı dahil edildi; bunların yarısının iç sesi çok az, diğer yarısının ise çok fazla iç sesi vardı.

Katılımcılar, örneğin kelimeleri sırayla hatırlama ve farklı görevler arasında geçiş yapma gibi dört denemeye maruz bırakıldı.

Araştırma bilimsel dergide yayımlandı Psikolojik bilimler.

Johan Nedergaard ve Gary Lupyan, iç sesin olmaması durumunu, iç sesin olmaması anlamına gelen anendofazi olarak adlandırdılar.

Amnezi ve hafıza araştırması haberleri hakkında

yazar: Carsten Munk Hansen
kaynak: Kopenhag Üniversitesi
iletişim: Carsten Munk Hansen – Kopenhag Üniversitesi
resim: Resim Neuroscience News’e atfedilmiştir

Orijinal arama: Kapalı erişim.
“Herkesin bir iç sesi yoktur: Endofobinin davranışsal sonuçları“Johan Nedergaard ve diğerleri tarafından. Psikolojik bilimler

Özet

Herkesin iç sesi yoktur: Endofobinin davranışsal sonuçları

Genellikle iç konuşmanın (doğal dilde meydana gelen düşünce deneyiminin) evrensel olarak insani olduğu varsayılır.

Bununla birlikte, son kanıtlar yetişkinlerde iç konuşma deneyiminin neredeyse sabitten sıfıra kadar değiştiğini göstermektedir.

İç konuşma deneyimsizliğine bir isim vermeyi öneriyoruz: Anendophazia ve bunun bazı davranışsal sonuçlarını araştıran dört çalışma hakkında bilgi veriyoruz.

Daha düşük düzeyde iç konuşma bildiren yetişkinlerin (N = 46), yüksek düzeyde iç konuşma bildiren yetişkinlere göre sözel çalışma belleği görevinde daha düşük performansa sahipti ve kafiye kararlarını vermede daha fazla zorluk çekiyordu (N = 47).

Daha önce içsel sözel ipuçlarıyla bağlantılı olan görev değiştirme performansı ve algısal yargılar üzerindeki kategorik etkiler, içsel konuşmadaki farklılıklarla ilişkili değildi.